Συνέντευξη στην αγαπημένη Νεκταρία Μαρκάκη και στην ιστοσελίδα της "Λογοτεχνικά Ταξίδια" για το νέο βιβλίο "Το μυστικό των ρόδων". Ευχαριστώ θερμά.
Συνέντευξη:
Μαρία καλώς ήρθες στα Λογοτεχνικά Ταξίδια. Πες μας δύο πράγματα για σένα, ώστε να σε γνωρίσουμε καλύτερα.
Ευχαριστώ πολύ για το θερμό καλωσόρισμα. Νεκταρία μου είναι τιμή μου αυτή η συνέντευξη. Από καρδιάς ευχαριστώ.
Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Λεμεσό της Κύπρου αρκετά χρόνια πριν, σε μια από εκείνες τις γειτονιές με τα πέτρινα σπίτια, τους μοσχομυρωδάτους κήπους, τα γιασεμιά και τις ευωδιές από τις τριανταφυλλιές στα παρτέρια. Τότε που δεν υπήρχαν κινητά και που δεν φοβόμασταν να παίξουμε έξω στα πάρκα και στις αλάνες, δεν φοβόμασταν να κυκλοφορήσουμε και φεύγαμε από τα σπίτια μας χωρίς να κλειδώνουμε τις πόρτες. Έχω σπουδάσει δημοσιογραφία στην Αθήνα αλλά εδώ και πάρα πολλά χρόνια ασχολούμαι, περα από τη συγγραφή, με τη σελιδοποίηση, την εικονογράφηση, τη γραφιστική τέχνη, τη δημιουργία ιστοσελίδων και τη διαχείριση κοινωνικών δικτύων. Έχω δημιουργήσει μάλιστα την AM MARKETING WEB AGENCY, ένα διαφημιστικό γραφείο γι’ αυτό τον σκοπό.
Πότε ξεκίνησε η αγάπη σου για τη συγγραφή και πως πήρες την απόφαση να μπεις στο χώρο του βιβλίου;
Η αγάπη μου για τη συγγραφή ξεκίνησε από πολύ νωρίς. Παιδούλα ακόμη, οι γονείς μου διαπίστωσαν την αγάπη μου για το γράψιμο. Πρώτος ο πατέρας μου επειδή έγραφε κι εκείνος. Είχε μια παλιά γραφομηχανή και αρκετά βράδια, πολύ αργά, μια - δυο ώρες πριν από το χάραμα, άκουγε τους χτύπους της. Στην αρχή δεν κατάλαβε τι συνέβαινε, ένα βράδυ όμως που σηκώθηκε, με είδε τεσσάρων μόλις χρόνων να κάθομαι και να πληκτρολογώ. Και μπορεί στο λευκό χαρτί να υπήρχαν απλώς σύμφωνα και φωνήεντα, χωρίς καμιά απολύτως σημασία, αφού δεν ήξερα ακόμη να διαβάζω μήτε να γράφω, μα αντιλήφθηκε πως ήταν κάτι που θα με συνέπαιρνε όπως κι εκείνον. Γι’ αυτό και όταν πήγα σχολείο και άρχισα επιτέλους να διαβάζω, σεβόμενος την λατρεία μου για τα βιβλία, με πήγε στο κεντρικό βιβλιοπωλείο της πόλης και μου αγόρασε παραμύθια, αλλά και κλασικά αριστουργήματα, ανάμεσα σε αυτά τον Οδυσσέα, τον Ιβανόη, την Καλύβα του Μπάρμπα Θωμά και την Παναγία των Παρισίων που ήταν και το πρώτο μυθιστόρημα που διάβασα στην ηλικία μόλις των 7 ετών. Στην ηλικία των 9 χρονών έγραψα το πρώτο μου παραμύθι το οποίο εικονογράφισα και μόνη μου και στα 14 μου το πρώτο μου βιβλίο, ένα περιπετειώδες μυθιστόρημα που παραμένει ανέκδοτο στη βιβλιοθήκη μου μέχρι σήμερα. Δεν ήταν κάτι λοιπόν που επεδίωξα. Η είσοδος μου στο χώρο του βιβλίου και της συγγραφής ήρθε αναπάντεχα, σαν ορμή και σαν χείμαρρος που με πλημμύρισε.
Ποιες ήταν οι δυσκολίες που συνάντησες στην πορεία σου, πως τις αντιμετώπισες και ποια συμβουλή θα έδινες σε ένα νέο συγγραφέα που κάνει τώρα τα πρώτα του βήματα;
Δεν αντιμετώπισα ιδιαίτερες δυσκολίες στην πορεία μου, τουλάχιστον στη φάση της έκδοσης. Πάντα υπήρχε κάποιος εκδοτικός πίσω μου για να στεγάσει τα όνειρα μου. Η αρχή έγινε με έναν εκδοτικό εδώ στην Κύπρο που έκδωσε το παιδικό μου βιβλίο “Η Αυγή και το μυστικό του μαύρου διαμαντιού” και το πρώτο μου μυθιστόρημα για ενήλικες, το Πέρα απ’ τους αμμόλοφους, ένα βιβλίο που άρχισα στα 18 μου όταν σπούδαζα στην Αθήνα και ολοκλήρωσα μερικά χρόνια αργότερα. Το “Πέρα απ’ τους αμμόλοφους αγκαλιάστηκε αμέσως από τους αναγνώστες και μετά ακολούθησαν τα υπόλοιπα. Το 2014 άρχισε η συνεργασία μου με εκδοτικό στην Ελλάδα και αυτό ήταν.
Τώρα, τι θα συμβούλευα ένα νέο συγγραφέα που κάνει τα πρώτα του βήματα; Να γράφει με την ψυχή του. Το γράψιμο εξάλλου είναι όπως έχω αναφέρει και πιο πάνω, ορμή και χείμαρρος, όμοιο με τον αληθινό, τον απέραντο έρωτα. Κάποιος γράφει γιατί δεν μπορεί να κάνει διαφορετικά, γιατί παρασύρεται από συναισθήματα, χρώματα, μυρωδιές. Όταν λοιπόν συμβαίνει αυτό και ο νέος συγγραφέας δεν ονειρεύεται δόξα και χρήματα (ουτοπικές καταστάσεις τουλάχιστον στην Ελλάδα) δεν υπάρχει περίπτωση να μην πετύχει.
Πως πήρες την απόφαση να στραφείς στην αυτοέκδοση; Ήταν ρίσκο;
Μπορώ να πω πως ήταν μια δύσκολη απόφαση που λήφθηκε μετά από σκέψη και την προτροπή του ανθρώπου που είναι στη ζωή μου. Αν δεν ήταν εκείνος δεν θα το έπραττα.
Ρίσκο δεν θα το έλεγα, εφόσον οι αναγνώστες αγκάλιασαν και στήριξαν από την αρχή αυτή μου την απόφαση και τους ευχαριστώ θερμά. Πάντα λέω πως είναι εκείνοι που κρατάνε την πένα στο χέρι μου και γράφω και είναι αλήθεια.
Αυτόν τον μήνα θα κυκλοφορήσει από τα χέρια σου, σε μορφή αυτοέκδοσης, το νέο σου βιβλίο με τίτλο “Το μυστικό των Ρόδων”. Πες μας με τι πραγματεύεται και τι να περιμένουμε από αυτό το βιβλίο.
Το μυστικό των ρόδων, το νέο μου βιβλίο διαδραματίζεται στο πανέμορφο νησί της Σύρου σε δύο εποχές. Στο σήμερα βλέπουμε την Αμέλια που επιστρέφει για να αναλάβει το σπίτι και τα κτήματα του πατέρα της. Προσπαθώντας να ξεφύγει από μια ανεξήγητη έλξη αρχίζει να φροντίζει τον κήπο με τις τριανταφυλλιές που είχε φυτέψει η μητέρα της χρόνια πριν πεθάνει, μια ανακάλυψη όμως θα την αναστατώσει και θα αλλάξει τη ζωή της για πάντα.
Στο παρελθόν και στη Σύρο του 1870 παρατηρούμε την Μαριέττα, που δραπετεύει από το σπίτι της προκειμένου να γλυτώσει από ένα ανεπιθύμητο γάμο και συναντάει τον Ζαννή, ο οποίος πασχίζει να ξεφύγει από καποιες κατηγορίες εναντίον του. Η γνωριμία τους θα φέρει τα πάνω - κάτω.
Είναι βασικά ένα βιβλίο πλημμυρισμένο από συναισθήματα και μυστήριο που πιστεύω πως οι αναγνώστες θα αγαπήσουν όπως το αγάπησα κι εγώ όταν το έγραφα.
Σύστησέ μας τους κύριους πρωταγωνιστές του βιβλίου σου. Ποιοι είναι, τι τους καθοδηγεί στη ζωή;
Οι κύριοι πρωταγωνιστές είναι τέσσερις. Οι δύο ήρωες του παρελθόντος και οι δύο του παρόντος.
Η Αμέλια και ο Άγγελος του σήμερα και η Μαριέττα και ο Ζαννής του 1870.
Η Αμέλια και ο Άγγελος είναι δύο εντελώς διαφορετικοί άνθρωποι. Εκείνος είναι ο γιος του επιστάτη του κτήματος, ένας δυναμικός άντρας που ξέρει τι θέλει στη ζωή και πώς να το πετύχει και εκείνη η κόρη του ιδιοκτήτη που παρασύρεται συχνά από τα συναισθήματα της και επιστρέφει για να αναλάβει την κληρονομιά της. Οι δυο τους θα μπλεχτούν σε μια απρόσμενη κατάσταση ενώ το μυστικό στον κήπο των ρόδων θα αποτελέσει κατά κάποιο τρόπο το μονοπάτι που θα τους ενώσει.
Το ίδιο διαφορετικοί χαρακτήρες είναι η Μαριέττα και ο Ζαννής του 1870, είναι όμως και οι δύο τους πολύ δυναμικοί.
Η Μαριέττα θέλει να ξεφύγει από έναν ανεπιθύμητο γάμο και ο Ζαννής πασχίζει όπως έχω αναφέρει και παραπάνω να δραπετεύσει από κάποιες κατηγορίες εναντίον του.
Θα ζήσουν πολλά, θα περάσουν πολλά, στην αρχή θα ανταγωνίζονται, θα έρχονται σε σύγκρουση, θα πρέπει όμως να συνεργαστούν προκειμένου να καταφέρουν να πραγματοποιήσουν τους στόχους τους και να ζήσουν τη ζωή τους όπως την θέλουν οι ίδιοι.
Απόσπασμα
«Έβαλα το χέρι μου στην φωτιά μαζί σου. Κατευθείαν στη φλόγα. Καίγομαι, μα δεν νιώθω τον πόνο. Γιατί είσαι η ζωή μου αγάπη μου και να ξέρεις πως πάντα θα σε αγαπώ. Ακόμη κι όταν πεθάνω…»
Οι δευτερεύοντες χαρακτήρες πόσο μεγάλο ρόλο παίζουν στο βιβλίο σου; Στηρίζεσαι πάνω τους;
Οι δευτερεύοντες χαρακτήρες παίζουν επίσης πολύ σημαντικό ρόλο στο βιβλίο μου. Χωρίς αυτούς δεν θα μπορούσε να εξελιχθεί η ιστορία γι’ αυτό και ναι αρκετές φορές στηρίζομαι πάνω τους. Βέβαια κάποτε προσπαθούν όπως και οι πρωταγωνιστές μου, οι κύριοι δηλαδή ήρωες, να πάρουν τα ηνία και να κάνουν του κεφαλιού τους, τελικά όμως καταφέρνω να τους τιθασεύσω.
Πόσο μεγάλο ρόλο έπαιξε η έρευνα στο να γράψεις αυτό το βιβλίο και γενικά, πόσο σημαντική είναι η έρευνα στη συγγραφή;
Η έρευνα είναι πάρα πολύ σημαντική στη συγγραφή ενός βιβλίου. Προσδίδει όχι μόνο αληθοφάνεια σε μια ιστορία που κυμαίνεται στα πλαίσια της φαντασίας, μα και γνώσεις. Έχω σπουδάσει δημοσιογραφία οπότε για μένα η έρευνα είναι το άλφα και το ωμέγα. Για το συγκεκριμένο μου βιβλίο χρειάστηκε, όπως και για κάθε μου βιβλίο βέβαια, να κάνω μεγάλη έρευνα μέσα από βίντεο, άρθρα στο διαδίκτυο κλπ., εφόσον είχα να γράψω και για τη Σύρο του 1870. Δυσκολεύτηκα η αλήθεια, αφού δεν έβρισκα πάρα πολλά στοιχεία μα έκανα ό,τι καλύτερο μπορούσα. Δεν είναι ιστορικό μυθιστόρημα πάντως και αυτό θα ήθελα να το ξεκαθαρίσω.
Υπήρξε κάτι που σε δυσκόλεψε καθώς έγραφες αυτό το βιβλίο, και πως το αντιμετώπισες;
Το πιο δυσκολο μέρος στη συγγραφή του συγκεκριμένου βιβλίου ήταν πέρα από την έρευνα που, δεν ήταν όπως προανέφερα, καθόλου εύκολη διαδικασία, η διαχείριση του χρόνου. Ξυπνούσα σε άγριες ώρες για να γράψω - συνήθως 3 η ώρα το πρωί - έτσι χρειάστηκε να χάσω ώρες από τον ύπνο μου. Επίσης με δυσκόλεψε η επαναφορά στην πραγματικότητα. Πάντα θεωρούσα πως ζω σε λάθος εποχή - πως έπρεπε να είχα γεννηθεί τον προπερασμένο αιώνα ή και παλαιότερα, γι’ αυτό και τα περισσότερα από τα βιβλία μου αναφέρονται σε παλαιότερες χρόνους οπότε μπορείτε να αντιληφθείτε πόσο δύσκολη ήταν η επαναφορά.
Άλλωστε όταν ένας συγγραφέας ταξιδεύει όμορφα στους φανταστικούς του κόσμους, ειδικά όταν γράφει για παρελθοντικούς χρόνους για αρκετή ώρα, είναι απίστευτα δύσκολο έπειτα να προσγειωθεί στην σκληρή καθημερινότητα.
Πες μας πως μπορούν οι αναγνώστες να βρουν το βιβλίο σου!
Μπορούν να το βρουν μέσα από την προσωπική μου ιστοσελίδα στο https://www.ammarketingwebagency.com/mariaprodromou. Οι αγορές είναι απόλυτα ασφαλείς και η διαδικασία πολύ απλή.
Εκτός από συγγραφέας είσαι και αναγνώστρια; Βρίσκεις χρόνο για διάβασμα κι αν ναι, τι είδους βιβλία προτιμάς; Ποιο ήταν το τελευταίο που διάβασες και τι πρέπει να έχει ένα βιβλίο για να σε κερδίσει ως αναγνώστρια;
Δυστυχώς δεν έχω καθόλου ελεύθερο χρόνο για διάβασμα, ευελπιστώ όμως τώρα που ολοκλήρωσα το βιβλίο να χαλαρώσω λίγο διαβάζοντας ώσπου να συνεχίσω τη συγγραφή του επόμενου. Το τελευταίο βιβλίο που διάβασα ήταν το βιβλίο του Νέσμπο Το Νυχτόσπιτο που κάπως με απογοήτευσε, ενώ περιμένουν αρκετά στη σειρά. Ανάμεσα τους και το νέο βιβλίο της αγαπημένης μου Γεωργίας Κακαλοπούλου “Πορφυρό Πέλαγος” καθώς και της λατρεμένης Ευαγγελίας Ευσταθίου “Ο τελευταίος κρίκος”.
Μαρία σε ευχαριστώ από καρδιάς για το χρόνο σου και εύχομαι ολόψυχα να αγαπηθεί πολύ το νέο σου βιβλίο. Θα ήθελες, κλείνοντας, να στείλεις ένα μήνυμα στους αναγνώστες σου;
Εγώ ευχαριστώ Νεκταρία μου. Θα ήθελα να τους ευχηθώ να είναι πάντα όλοι γεμάτοι φως και δύναμη και το διάβα τους πλημμυρισμένο από ρόδα, για να μπορούν να παλεύουν με τις χίμαιρες της ζωής.
Ευχαριστώ πολύ τη Μαρία για το υλικό που έστειλε που συμπληρώνει τη συνέντευξη της.
Ακολουθεί ο σύνδεσμος για την συνέντευξη:
Comments